بسم الله

سلام علیکم و رحمه الله

عارضم خدمت اون دسته از دوستانی که  گاها هنوز هم اینجا رفت و آمد میکنند که یه وقت فکر نکنید قایقران هم کانهو بخش عمده ای از وبلاگ ها به دیار باقی شتافته و نگارنده اینجا رو به مقصد سایر فضاهای مدرن مجاز آباد ترک کرده وا!

برای ما هیییچ جایی لذت وبلاگی نویسی را نداشته و نخواهد داشت و خلاصه اینکه اینجا واس ماست و اگرچه شاید کمتر از قبل اما بلاخره هستیم تا هستیم!

---

و اما بعد

برف و دیگر هیچ...

مثلن اینکه سرکار تو اتاق نشسته باشی و از پنجره اتاق شاهد همچین منظره ای باشی

بعد کودک درونت هر چند دقیقه یه بار هی بگه نجمه پاشو پاشو برو برف بازی الان برفا آب میشه وا.... و تازه به نشانه ی اعتراض  هی پاشم بکوبونه زمین که پس چرا معطلی؟؟

از اون طرف قسمت خود متشخص پندارانه ی مغزت (!)هم بگه نه دخترم بشین سر جات، اونجایی که میرفتی تو حیاطش بازی میکردی اسمش مدرسه بود اینجا بیمارستانه تو الان ینی بزرگ شدی

من: